De wind leek daar mee te vallen, en er werd ook door enkele anderen gevlogen. Dus even wat handjes geschud en een poging gedaan om de namen te onthouden...
Anton wilde eerst even inkomen met een vluchtje met zijn PicoJet. Daarna werd de Mentor opgetuigd en was het grote moment daar.
Gedrieën stonden wij achter de kist, de zender in handen van Anton. Gas erop en zoals verwacht kwam hij al met een paar meter los. Er hoefde vrijwel niets getrimd te worden en Anton bracht hem op hoogte. Jelmer nam de knoppen over en maakte een paar mooie bochten. De wind was wel goed te merken, wind mee was hij al weer snel aan de tweede 180 graden bocht toe, wind tegen duurde het ietsje langer en kon er ook meer gas gegeven worden.
Na een paar minuten nam Anton het weer over, en landde na een vliegtijd van ongeveer 6 à 7 minuten. Omdat we geen meters mee hadden om de batterij na te kijken, hadden we besloten om het bij één relatief korte vlucht per Lipo te houden. Met een 2200 mAh Lipo zou dat toch makkelijk moeten kunnen. Inderdaad gaf dit dus geen enkel probleem, maar omdat er niet gemeten kon worden, lieten we het daar dus bij.
Na een kleine pauze waarbij we keken naar wat gevorderde airobatics, was het mijn beurt. Hoewel het op de simulator goed gaat, toch een beetje spanning. Maar goed, Anton steeg weer op, en gaf de knoppen over. Het eerste bochtje ging goed en ik liet er nog een paar volgen. Ook wat spelen met het gas en tussendoor even kijken naar mijn linker duim om te kijken hoeveel gas ik eigenlijk aan het geven was... Na een paar minuutjes nam Anton het weer over en eigenlijk ging het dus gewoon erg goed! Ik kan me achteraf wel herinneren dat ik een keer de verkeerde kant op gestuurd heb en ook een keer heb getwijfeld waardoor er een te scherpe bocht gemaakt werd, maar verder ben ik heel tevreden. Jelmer stuurde ook nog een paar minuutjes, waarna de tweede vlucht er ook al weer op zat.
Er volgde ook nog een derde vlucht, gebruikmakend van een Lipo van Anton, waarbij we ook allebei weer even zelf vlogen. Al met al, ook bij deze vlucht bleef ondanks een omwaaiende Mentor aan het eind, alles heel. Een geslaagde eerste vluchtdag met de Mentor.
Tussendoor hebben we ook nog met de Dizzy Bird gevlogen. Het experiment was om met een dertigtal postelastieken en een meter of 12 touw de Dizzy te lanceren. Dit lukte erg goed, we haalden af en toe een meter of 20, waarna het met de wind nog best lastig was om de boel weer fatsoenlijk naar de grond te krijgen. Het is erg makkelijk om veel roeruitslag te gaan geven, wat het niet altijd makkelijker maakt om de boel weer stabiel te krijgen. Maar al met al leverde het concept toch een aantal leuke korte vluchtjes op en elke oefening is er natuurlijk één!
Batterijverbruik valt mee
Thuisgekomen hebben we de batterijen doorgemeten, waarbij bleek dat de 2200 mAh bij lange na niet verbruikt is. Bij Anton ging er 1550 mAh in om hem weer vol te krijgen, bij die van ons iets minder nog. Met de laatste batterij, die van Anton dus, is meer volgas gevlogen, en ook het langst. De vluchtduur kan dus waarschijnlijk zonder problemen opgerekt worden tot 10 minuten.
