Het 1e filmpje van de Hemelvaart vliegshow is klaar. Alleen is het 19 minuten en dus te lang voor YouTube. Ik moet er daarom een kortere versie van maken. Voor de lange versie ben ik aan het uitzieken hoe ik die ergens kan hosten. Helaas kan ik dus nu nog even niets laten zien.
Het vliegen is sinds Hemelvaart niet meer gebeurd. Wél hebben we er een heuse Extra foamflyer bij! Deze moet nog wel even vliegklaar gemaakt worden. En de Formula Foam Flyer is ook nog niet ingevlogen na de eerste mislukte poging. Kortom we hebben nog genoeg te Servo-Hobbyen!
[Edit: ik heb het filmpje in twee stukken geknipt... Staat erop.]
zaterdag 29 mei 2010
maandag 17 mei 2010
FMS Hemelvaart vliegshow: koud maar superleuk!
De weersvooruitzichten waren dusdanig dat Jelmer en ik (op aanraden van Leonie) toch maar beslotren hadden om niet te gaan kamperen op het modelvliegveld. Donderdag ochtend besteedden we nog aan het in orde maken van ons foampy. De spulletjes uit Hong Kong waren eindelijk binnengekomen, nog net op tijd om iets mee te doen voor het nachtvliegen. Maar 's middags togen we dan toch naar het veld. Rond 15.00 uur waren naar schatting 60 vliegtuigen en een tiental heli's te bewonderen. Doorlopend waren modellen in de lucht en Thierry gaf hier en daar commentaar bij wat er zoal te zien was voor het publiek, dat in ruime mate aanwezig was.
Zowel Jelmer als ik maakten een vlucht met de Mentor. Hij deed het weer prima en er hoefde niets getrimd te worden na de boomlanding. Het vliegen gebeurde onder begeleiding van Ger, een bekende piloot die zelf met o.a. enkele straalvliegtuigen aanwezig was. Ger was een goede instructeur, want wij beiden kregen goede aanwijzingen en konden zonder problemen onze vluchten afronden en beiden een mooie landing maken. De lipo's van 4900 mAh worden steeds beter, want na zo'n 10 à 12 minuten vliegen was nog niet de helft van de capaciteit verbruikt. Later maakte Jelmer nog een vlucht. Ik hield het voor gezien, toch een beetje te druk in de lucht... Wel mochten we nog een stukje sturen met een zwaar overpowered trainertje van een aardige knul die het laag over het veld scheren in rugvlucht tot kunst had verheven.
Het schuimpje was minder succesvol. Nadat eerst de propeller niet strak genoeg bleek te zitten (te dun elastiekje) klapte hij bij de tweede poging direct tegen de vlakte. De motor kwam los en dat betekende voor vandaag einde oefening. Wel hebben we bij diverse foampies weer wat dingetjes kunnen bekijken, waaronder de bevestiging van de servo's, type roerhoorntjes en de manier waarop de ledjes zijn aangesloten. Rond 22.00 uur was het nog amper donker, maar wij hadden het erg koud gekregen en gingen naar huis.
Vrijdag was een prachtige dag, maar helaas hadden we die dag andere prioriteiten. Zaterdag gingen we 's middags om 17.00 uur weer naar Spaarnwoude. Jelmer vloog weer met de Mentor, in totaal twee vluchten. De eerste vlucht was gelijk met mijn lesvlucht onder leiding van Rob. De prachtige rode Piper J3 van Rob, een vrij grote brandstofkist, kon "aan de kabel" worden gevlogen. (Leonie dacht dat "aan de kabel" betekende dat het vliegtuig aan een kabel vastzat. We hebben uitgelegd dat dit betekent dat een tweede zender aan een kabel aangesloten is, waarbij de instructeur de bediening kan overgeven aan de leerling en bij ernstige missers snel kan ingrijpen door de besturing door het loslaten van een palletje weer terug te nemen.) Ik dacht waarom zou ik me daar ook niet voor opgeven. En dus kon ik op die manier ook voelen hoe een brandstofkist aanvoelt. Ook deze ervaring geeft weer een stukje meer vertrouwen.
's Avonds was er nog het nodige te beleven: Thierry's F-117 met een streamer die vertikaal de grond in ging, piepschuim palen vliegen (ook in een Twin Star mee te nemen) en diverse EDF-kistjes. De BBQ was gezellig en daarna bleven we nog een tijdje kijken naar het vliegen. Ook spraken we Julius nog even, die nog wat spullen over had die wij goed kunnen gebruiken. Kijk en dat maakt zo'n weekend nog eens extra leuk.
Filmpjes volgen, er is weer voldoende ruw materiaal. Houd www.servohobby.nl in de gaten voor updates.
Zowel Jelmer als ik maakten een vlucht met de Mentor. Hij deed het weer prima en er hoefde niets getrimd te worden na de boomlanding. Het vliegen gebeurde onder begeleiding van Ger, een bekende piloot die zelf met o.a. enkele straalvliegtuigen aanwezig was. Ger was een goede instructeur, want wij beiden kregen goede aanwijzingen en konden zonder problemen onze vluchten afronden en beiden een mooie landing maken. De lipo's van 4900 mAh worden steeds beter, want na zo'n 10 à 12 minuten vliegen was nog niet de helft van de capaciteit verbruikt. Later maakte Jelmer nog een vlucht. Ik hield het voor gezien, toch een beetje te druk in de lucht... Wel mochten we nog een stukje sturen met een zwaar overpowered trainertje van een aardige knul die het laag over het veld scheren in rugvlucht tot kunst had verheven.
Het schuimpje was minder succesvol. Nadat eerst de propeller niet strak genoeg bleek te zitten (te dun elastiekje) klapte hij bij de tweede poging direct tegen de vlakte. De motor kwam los en dat betekende voor vandaag einde oefening. Wel hebben we bij diverse foampies weer wat dingetjes kunnen bekijken, waaronder de bevestiging van de servo's, type roerhoorntjes en de manier waarop de ledjes zijn aangesloten. Rond 22.00 uur was het nog amper donker, maar wij hadden het erg koud gekregen en gingen naar huis.
Vrijdag was een prachtige dag, maar helaas hadden we die dag andere prioriteiten. Zaterdag gingen we 's middags om 17.00 uur weer naar Spaarnwoude. Jelmer vloog weer met de Mentor, in totaal twee vluchten. De eerste vlucht was gelijk met mijn lesvlucht onder leiding van Rob. De prachtige rode Piper J3 van Rob, een vrij grote brandstofkist, kon "aan de kabel" worden gevlogen. (Leonie dacht dat "aan de kabel" betekende dat het vliegtuig aan een kabel vastzat. We hebben uitgelegd dat dit betekent dat een tweede zender aan een kabel aangesloten is, waarbij de instructeur de bediening kan overgeven aan de leerling en bij ernstige missers snel kan ingrijpen door de besturing door het loslaten van een palletje weer terug te nemen.) Ik dacht waarom zou ik me daar ook niet voor opgeven. En dus kon ik op die manier ook voelen hoe een brandstofkist aanvoelt. Ook deze ervaring geeft weer een stukje meer vertrouwen.
's Avonds was er nog het nodige te beleven: Thierry's F-117 met een streamer die vertikaal de grond in ging, piepschuim palen vliegen (ook in een Twin Star mee te nemen) en diverse EDF-kistjes. De BBQ was gezellig en daarna bleven we nog een tijdje kijken naar het vliegen. Ook spraken we Julius nog even, die nog wat spullen over had die wij goed kunnen gebruiken. Kijk en dat maakt zo'n weekend nog eens extra leuk.
Filmpjes volgen, er is weer voldoende ruw materiaal. Houd www.servohobby.nl in de gaten voor updates.
maandag 3 mei 2010
Rotweer, Mentor weer bijna vliegklaar
Zondagmiddag is altijd een heerlijk tijdstip om thuis te knutselen. Buiten in de tuin als het lekker weer is, of gewoon binnen met het licht aan, zoals gisteren. 's Ochtends tijdens het kanoën op de ringvaart werd het ook al niet droog, 's middags was het zo mogelijk nog slechter. Dus een mooie gelegenheid om de Mentor eens onder handen te nemen.
Als eerste heb ik de stabilo losgemaakt van de staalkabeltjes voor bediening van het staartwiel en even aan de kant gelegd. De elektronica aangesloten en de motor even laten lopen. Helaas bleek er een vervelende trilling in te zitten. Na enig proberen bleek het gelukkig geen verbuiging of beschadiging te zijn maar loszittende bevestigingsschroefjes van de motor aan de motorsteun die waarschijnlijk waren losgetrild. Even in de gaten houden, en misschien fixeren met een druppeltje secondenlijm als het zich weer voordoet.
Toen de vleugels goed bekeken. De truc met het kokende water werkte goed: deukjes waar geen materiaal verdwenen was kwamen weer redelijk in de plooi. Wel is het zaak om meteen met de achterkant van een lepel over het materiaal te strijken, omdat anders de structuur van het schuim toch een soort van "open" gaat staan. Niets onoverkomelijks, maar glad ziet er beter uit. En over de stukjes waar materiaal verdwenen is heb ik doorschijnend verpakkingstape geplakt. Je ziet er bijna niets meer van dat er een boom geraakt is. Op de zelfde manier is ook de romp net achter de cockpit onder handen genomen.
Het meest zorgwekkende is nog wel het kabeltje naar het hoogteroer. Dit was vrij scherp verbogen en het risico was dat het niet zou lukken om het weer mooi vrijlopend door het plastic buisje te krijgen. Maar met wat knijpen en buigen is het toch gelukt om het weer in het gareel te krijgen. Even kijken of het straks blijft functioneren als het hoogteroer afgesteld wordt.
Als laatste is de stabilo lijmvrij geschuurd en weer op de plaats gelijmd. Nu alleen nog de roeruitslagen van de staart opnieuw afstellen en de bevestiging van de vleugels controleren en dan kunnen we weer vliegen. Als het weer opklaart dan... Anders is het te hopen dat het volgende pakketje uit Hong Kong snel binnenkomt, dan kunnen we verder met het project Formula Foam Flyer. Dit project ziet er al heel aardig uit, maar daarover volgende keer.
O ja, er staat ook nog een nieuw filmpje op YouTube van de Dizzy Bird. De lancering met touw en elastiek was succesvol en leuk om te doen. Helaas lijkt ook hier schade ontstaan te zijn want de rechter servo is niet meer stil te krijgen en blijft klapperen. Volgende reparatieproject...
Als eerste heb ik de stabilo losgemaakt van de staalkabeltjes voor bediening van het staartwiel en even aan de kant gelegd. De elektronica aangesloten en de motor even laten lopen. Helaas bleek er een vervelende trilling in te zitten. Na enig proberen bleek het gelukkig geen verbuiging of beschadiging te zijn maar loszittende bevestigingsschroefjes van de motor aan de motorsteun die waarschijnlijk waren losgetrild. Even in de gaten houden, en misschien fixeren met een druppeltje secondenlijm als het zich weer voordoet.
Toen de vleugels goed bekeken. De truc met het kokende water werkte goed: deukjes waar geen materiaal verdwenen was kwamen weer redelijk in de plooi. Wel is het zaak om meteen met de achterkant van een lepel over het materiaal te strijken, omdat anders de structuur van het schuim toch een soort van "open" gaat staan. Niets onoverkomelijks, maar glad ziet er beter uit. En over de stukjes waar materiaal verdwenen is heb ik doorschijnend verpakkingstape geplakt. Je ziet er bijna niets meer van dat er een boom geraakt is. Op de zelfde manier is ook de romp net achter de cockpit onder handen genomen.
Het meest zorgwekkende is nog wel het kabeltje naar het hoogteroer. Dit was vrij scherp verbogen en het risico was dat het niet zou lukken om het weer mooi vrijlopend door het plastic buisje te krijgen. Maar met wat knijpen en buigen is het toch gelukt om het weer in het gareel te krijgen. Even kijken of het straks blijft functioneren als het hoogteroer afgesteld wordt.
Als laatste is de stabilo lijmvrij geschuurd en weer op de plaats gelijmd. Nu alleen nog de roeruitslagen van de staart opnieuw afstellen en de bevestiging van de vleugels controleren en dan kunnen we weer vliegen. Als het weer opklaart dan... Anders is het te hopen dat het volgende pakketje uit Hong Kong snel binnenkomt, dan kunnen we verder met het project Formula Foam Flyer. Dit project ziet er al heel aardig uit, maar daarover volgende keer.
O ja, er staat ook nog een nieuw filmpje op YouTube van de Dizzy Bird. De lancering met touw en elastiek was succesvol en leuk om te doen. Helaas lijkt ook hier schade ontstaan te zijn want de rechter servo is niet meer stil te krijgen en blijft klapperen. Volgende reparatieproject...
Abonneren op:
Posts (Atom)